Pastorieen in Haspengouw

Vermits in de monografie ‘Het Haspengouws kerkenlandschap’ (P. Diriken, Georeto, 2015) niet minder dan 171 kerken de revue passeren, zullen er in de ‘goede oude tijd’ ook een nagenoeg even groot aantal pastorieën geweest zijn: elke parochie had immers haar eigen pastoor, vaak bijgestaan door één of meerdere kapelaans! Na het Tweede Vaticaans Concilie (1962-65) is het aantal geestelijken fors gedaald en kwamen her en der pastorieën leeg te staan. Het merendeel bleef echter bewaard, werd gerestaureerd en kreeg een andere functie, o.a. een private woning of horeca. De voormalige pastorieën geven een getrouw beeld van de (neo)classicistische herenhuizen waarin de gegoede burgerij in de 19de eeuw woonde. Meerdere pastorieën zijn als monument beschermd of maken deel uit van een beschermd dorpsgezicht. Dit is o.m. het geval in het erfgoeddorp ’s Herenelderen (cfr. foto intro). Binnen het bestek van deze blog is het onbegonnen werk alle overlevende pastoorswoningen individueel te belichten. Daarom beperk ik mij noodgedwongen tot een twintigtal pastorieën op het Haspengouwse platteland, ingedeeld in enkele representatieve categorieën.