Bij het naderen van het definitief einde van de autonome Haspengouwse gemeente Kortessem vind ik het – vanuit mijn verleden én diepste overtuiging – mijn morele plicht om gebeurtenissen, ontwikkelingen, instellingen en personen die de identiteit van Kortessem door de eeuwen heen bepaalden, op een passende wijze respectvol in herinnering te brengen. Ik doe dit vanuit de geotoeristische invalshoek. Geotoerisme staat voor ‘zien-inzien-ontzien’ en dit is helaas geen automatische applausmachine! Ik richt mij hierbij niet alleen tot de betrokkenen en geïnteresseerden van vandaag maar ook en vooral tot toekomstige generaties die zich vragen stellen over het ‘plotse’ verdwijnen van het autonome Kortessem. Omwille van de aard en de benadering van het onderwerp valt deze blog wat langer uit dan de blogs die ik in mijn reeks ‘Haspengouws Overleeft’ reeds geschreven en gedocumenteerd heb. Ik breng mijn hommage chronologisch in elf delen, telkens gescheiden door een foto die illustratief is voor de beschreven periode.  

wordt vervolgd!

Lapis, mors-abolescens.
10 november 2024